Αποφασίσατε να ακολουθήσετε τον σύζυγό σας και να ζήσετε μόνιμα στην Νέα Υόρκη. Ήταν μια εύκολη απόφαση; Πώς είναι η ζωή σας στην Αμερική;
Ήταν εύκολη ως προς το ότι είναι απόλυτα φυσικό να είσαι εκεί που βρίσκεται κι ο σύντροφος σου. Ήταν, όμως, και μια πολύ δύσκολη απόφαση για μένα, που λατρεύω την Κρήτη, τον γιό μου, τ’ αδέλφια μου, τα παιδιά που έχω βαφτίσει, τους φίλους και την ελληνική κουλτούρα.
Κάθε φορά που μιλάτε για τον γιό σας Ορφέα Αυγουστίδη, πλημμυρίζετε από συναισθήματα. Πώς είναι η Μαρία Τζομπανάκη ως μητέρα; Είναι αυστηρή ή επιτρέπει στο συναίσθημα να την παρασύρει;
Σαν μητέρα, προτεραιότητα μου στην ανατροφή του μοναχογιού μου, ήταν να ξέρει από πολύ νωρίς πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Πως οφείλει να σέβεται τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του. Πως η ζωή είναι όμορφη αλλά κι απρόβλεπτη. Πως έχει μεγάλη αξία η διαδρομή που επιλέγουμε για να την ζήσουμε. Και πως η Αγάπη είναι μεγαλείο. Μια ζωή ισορροπημένη, χτίζεται με συναίσθημα και προστατεύεται από την λογική. Η μάνα οφείλει να γίνεται η καλύτερη εκδοχή του εαυτού της ως άνθρωπος. Τότε μόνο είναι σε θέση να διδάξει το παιδί της πως να ζήσει δίκαια και πως να σταθεί δυνατά στα πόδια του.
Ο Ορφέας αδιαμφισβήτητα κληρονόμησε τα ταλέντα σας. Πώς αισθάνεστε που ακολούθησε το επάγγελμά σας;
Ο Ορφέας, όποια επαγγελματική κατεύθυνση κι αν έπαιρνε, θα είχε την αποδοχή και την συμπαράστασή μου. Εμπιστεύομαι απόλυτα τις επιλογές του. Από μικρό παιδί, σκεφτόταν, αγαπούσε, νοιαζόταν επί της ουσίας για ό,τι συμβαίνει γύρω του, έκανε όνειρα, ήταν προσγειωμένος και ευφυής.
Τον εκτιμώ βαθιά τον γιό μου. Γνώριζα από πολύ νωρίς, πως αυτό το πλάσμα, που έχω την τύχη να είμαι η μάνα του, είναι φτιαγμένο από το υλικό των σπουδαίων ανθρώπων. Όχι μόνο επειδή είναι εξαιρετικός στη δουλειά του, αλλά, κυρίως, γιατί γνωρίζει την αξία της ζωής και της αγάπης.
Είστε μια πολύ όμορφη και θελκτική γυναίκα με ισχυρό χαρακτήρα. Η εξωτερική σας εμφάνιση σας βοήθησε στη μέχρι σήμερα πορεία σας ή ορισμένες φορές αποτέλεσε και τροχοπέδη;
Στο παρελθόν όταν ήμουν νεότερη, πρώτα «έβλεπαν» την ομορφιά μου. Θύμωνα τότε. Αλλά σήμερα που κοιτώ φωτογραφίες κι έχω αποστασιοποιηθεί από πιθανά κόμπλεξ, συνειδητοποιώ πως ήταν φυσιολογικό. Δεν μπορώ να πω σήμερα, αν ήταν τροχοπέδη η ομορφιά μου. Μάλλον, εμείς οι ίδιοι γινόμαστε εμπόδιο στον εαυτό μας, είτε από άγνοια, είτε από φόβο. Σίγουρα, αν και έμοιαζα με ελαφίνα ξεγελούσα, γιατί δρούσα σαν λιονταρίνα. Αυτό μπέρδευε και τους άλλους κι εμένα μαζί. Σημασία έχει να αποδέχεται κανείς νωρίς αυτό που πραγματικά είναι και να το υποστηρίζει. Εδώ είναι που χρειάζεται καθοδήγηση και σωστή εκπαίδευση ένα νέο παιδί, για να μην πέσει κάτω και τραυματιστεί ανεπανόρθωτα, όταν αναπόφευκτα λόγω απειρίας «μπερδευτεί».
Σαν γυναίκα σας αγχώνει ο χρόνος που περνά; Δεν είναι λίγες οι γυναίκες που καταφεύγουν σε διάφορες αισθητικές παρεμβάσεις για να διατηρήσουν τη νεότητά τους όσο μπορούν.
Φαίνονται άσχημες οι παρεμβάσεις που εν ονόματι της αυταπάτης της αιώνιας νεότητας, παραμορφώνουν πρόσωπα και σώματα.
Μπορεί μια γυναίκα να φροντίζει τον εαυτό της και να μεγαλώνει όμορφα! Αυτό είναι διαφορετικό από το να έχει αγωνία για το πέρασμα του χρόνου. Εγώ χαμογελώ στον χρόνο μέσα από τον γιο μου! Αυτή είναι η αλήθεια μου! Θέλω να μεγαλώσω, να γεράσω και να χαρώ μιαν ολάκερη ζωή, παράλληλα με τη δική του!
Έχετε πει πως οι γυναίκες μπορούν ν’ αλλάξουν τα πάντα. Πρόσφατα, εορτάστηκε η παγκόσμια ημέρα κατά της γυναικείας κακοποίησης. Πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να αλλάξει; Πως αντιδράτε στην κάθε μορφή κακοποίησης;
Η γυναίκα τίκτει την ζωή. Και γι’ αυτό είναι παντοδύναμη! Χρειάζεται οι ίδιες οι γυναίκες να συνειδητοποιήσουν τη μεγάλη αξία τους. Η αντίσταση στη βία, η καταγγελία της και η μη ανοχή της, είναι αυτά που πρέπει να διδάσκει με τις πράξεις της μια μάνα στην κόρη της, ενώ και η κοινωνία οφείλει να αφυπνιστεί, ακόμα και με ηχηρούς τρόπους και να πάψει να αδιαφορεί. Προσωπικά, είμαι δυναμικά πολύ αντιδραστική σε όλες τις μορφές της αδικίας.
Στην Nέα Υόρκη έχετε τη δική σας εκπομπή στον ραδιοφωνικό σταθμό Cosmos Fm, με τίτλο «Για την Ελλάδα». Είστε η φωνή που «ταξιδεύει» τους ακροατές σας, νοερά στην Ελλάδα. Με τι άλλο ασχολείστε στην Αμερική;
Στην Νέα Υόρκη, εκτός από την εκπομπή αυτήν ανέλαβα από τον Μάρτιο του 2018 κάτι πολύ σημαντικό. Την καλλιτεχνική διεύθυνση και το management του Ελληνικού Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης (www.nycgreekfilmfestival.com όπου μπορεί όποιος θέλει να πάρει πληροφορίες).
Μέσα από αυτό, οργανώνω, επίσης, και πολιτισμικά events, με έμφαση στον ελληνικό πολιτισμό. Φέτος, στο φεστιβάλ που ήταν αφιερωμένο στον πιο γνωστό Έλληνα όλων των εποχών, τον Μακεδόνα Μέγα Αλέξανδρο, που διέδωσε τον ελληνικό πολιτισμό στα πέρατα του κόσμου, παρουσιάσαμε μιαν έκθεση σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ελληνικού Πολιτισμού της Βενετίας, στην οποία βυζαντινά χειρόγραφα «διηγούνται» την ιστορία του μεγάλου στρατηλάτη.
Πρόκειται για χειρόγραφα που αφενός μεν διατρανώνουν την ελληνικότητα της Μακεδονίας, γενέτειρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αφετέρου δε αφηγούνται τα κατορθώματά του.Στην Αμερική κάνω αυτό που είναι υποχρέωσή μου ως άνθρωπος του πολιτισμού και χρέος μου ως Ελληνίδα. Στην χώρα, όπου λένε πως πραγματοποιούνται όλα τα όνειρα, πραγματοποιώ κι εγώ το δικό μου: πρεσβεύω και διατυμπανίζω τον ελληνικό πολιτισμό.
Η Περιφέρεια Κρήτης σας όρισε κι επίσημα πρέσβειρα του Κρητικού πολιτισμού. Γνωρίζουμε πως πάντα αναδεικνύατε με πάθος τον πολιτισμό και την παράδοση του νησιού σ’ όλο τον κόσμο. Τί γίνεται, όμως, με το όνειρό σας για τη δημιουργία της Ακαδημίας Τεχνών και Παράδοσης Κρήτης;
Είστε πολύ καλά ενημερωμένη!
Αυτό χρειαζόταν εμπειρία μεγαλύτερη από όση είχα πριν 7 περίπου χρόνια όταν μίλησα για πρώτη φορά γι’ αυτό το σχέδιο-όνειρο. Σήμερα εκπαιδεύομαι σε πολύ σκληρό και ανταγωνιστικό πεδίο, στην πιο δύσκολη πόλη του κόσμου. Πιστεύω πως είμαι έτοιμη πια γι’ αυτό. Το όνειρο αυτό το συντηρώ και το αναθρέφω από το 1995. Είμαι έτοιμη. Και θα γίνει πραγματικότητα σύντομα.
Πρόσφατα πρωταγωνιστήσατε εκ νέου στο Ηρώδειο. Αυτή τη φορά στο αριστούργημα του Νίκου Καζαντζάκη «Ο φτωχούλης του Θεού» όπου ενσαρκώσατε τον ρόλο της μητέρας. Ετοιμάζετε κάτι νέο;
Μια πολύ καλή δουλειά με εξαιρετική μουσική από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και υπέροχους συντελεστές. Θα παιχτεί και πάλι το καλοκαίρι στο Ηρώδειο.
Επίσης θα παίξω έναν πολύ ωραίο ρόλο σε μια ταινία, Καναδέζικη παραγωγή, ενώ θα συμμετάσχω, με συγκεκριμένο τρόπο, σε μια σειρά 8 επεισοδίων σε ένα πολύ γνωστό αμερικάνικο κανάλι. Αυτό θα γνωστοποιηθεί στο τέλος της ερχόμενης άνοιξης.
Συνέντευξη στη Μαρία Μαυρομάτη.
